خطبه ی هشتم نهج البلاغه

خطبه ی هشتم نهج البلاغه

متن عربی


و من كلام له ع يعني به الزبير في حال اقتضت ذلك و يدعوه للدخول في البيعة ثانية

يَزْعُمُ أَنَّهُ قَدْ بَايَعَ بِيَدِهِ وَ لَمْ يُبَايِعْ بِقَلْبِهِ فَقَدْ أَقَرَّ بِالْبَيْعَةِ وَ اِدَّعَى اَلْوَلِيجَةَ فَلْيَأْتِ عَلَيْهَا بِأَمْرٍ يُعْرَفُ وَ إِلاَّ فَلْيَدْخُلْ فِيمَا خَرَجَ مِنْهُ

 متن فارسی

مقصودش زبیر است ، در حالى که ، مقتضى چنین سخنى بود .

مى‏گوید که با دستش بیعت کرده و با دلش بیعت نکرده . دست بیعت فراپیش آورد و مدعى شد که در دل چیز دیگرى نهان داشته . اگر در ادعاى خود بر حق است ،

باید دلیل بیاورد و گرنه ، به جمع یاران من که از آنان دورى گزیده است بازگردد .
 




:: موضوعات مرتبط: بانک مطالب , ,
|
امتیاز مطلب : 1
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
نویسنده : امید کوچ پی ده
تاریخ :
مطالب مرتبط با این پست